تمام دلخوشی ام شد «فَمَن یَمُت یَرَنی»

تقدیم به دوست خوبم روح الله مصلی نژاد که از من خواست شعری در مدح امیرالمومنین علی علیه السلام بگویم غافل از اینکه گمشده در قعر ظلمات کجا! وصف آفتاب عالمتاب کجا!

ز من مخواه که از بوتراب بنویسم
منی که ذرّه ام از آفتاب بنویسم
وجود من که کم از خاک پای قنبر اوست
جسارت است ز عالیجناب بنویسم
علی یگانه دهر است و خارج از فهم است
چگونه فهم نکرده کتاب بنویسم؟
علی برای همه پرسشی ست تا به ابد
چگونه راز ازل را جواب بنویسم؟
مرا بس است مناجات مسجد کوفه
به خط کوفی و چشم پرآب بنویسم
تمام دلخوشی ام شد «فَمَن یَمُت یَرَنی»
مگر مدایح حُسنش به خواب بنویسم!

۷ رجب ۱۴۴۵
محمد بیدخونی