حسین وار

حسین وار دل از زندگی گسستن را
میانه معرکه از جان خویش رستن را
به روی دست گرفتن علی اصغر خویش
کنار پیکر اکبر به خون نشستن را
برای عهد خدا می شود تحمل کرد
مباد هرگز پیمان خود شکستن را
برای یاری دین ای برادران باید
بزرگ داشت وفا را و عهد بستن را
بیا وفا ز علمدار کربلا آموز
نخواست راحت و در عافیت نشستن را
نخواست ننگ امان نامه تا زبون سازد
ولی فروشی و پیمان خود گسستن را

محمد بیدخونی
۴ بهمن ۱۴۰۲