محمد بیدخونی شنبه دوازدهم فروردین ۱۴۰۲، 10:23 تو ای نگارِ عزیزِ من! قرارِ روح و تنی جانادر این زمانۀ بیحرفی، شرارۀ سخنی جانابه جز تو دل به کسی هرگز نبستهام و نخواهم بستغم تو بسته به جان تا مرگ هماره چون کفنی جاناتو سربلند شدی هرجا در آزمون وفا و عشقتو سرفرازی و پابرجا نگار ممتحنی جانامن از خصال نکوی تو چه نکته و سخنی گویمکه چون طراوت بوی گل میان هر چمنی جاناسپندوار به شوق تو عنان خویش ز کف دادمتو آتشی که نمیمیری میان قلب منی جانامحمد بیدخونی۱۴۰۲/۱/۴#غزل #شعر_عاشقانه #محمد_بیدخونی بخوانید, ...ادامه مطلب